drży powiew mądrości
znienacka,
nieubłaganie
pejzaż barw pewności
- słuszność pojęcia
gniewnie spokojem wylewa się Rozsądek czucia
intencje nie są zjawiskiem
obszar łagodności
' mówią źle, mówią zły, mówią wariat '
a przecież świat jest prostotą moralności
wędrującym biegiem istoty czucia
magią bezpowrotnej szansy
chwilą boskiego rytuału
tchnieniem energii w umysł
prostota
tak niebanalna
brnięcie w potargane bagna
hamulcem nieumiejętności
brak zgody na Rozwiązanie
wypchnęłoby z poczucia bezpieczeństwa
szukać poprzez wstęgę rozmarzeń
szept księżyca
cierń brzemienia
" Zostaw wyobraźnię w spokoju
- powiedział Oliveira. -
Zadowolnij się faktami:
wprawdzie ja przedsięwziąłem konieczne środki,
jednak przyszedłeś ty.
Nie kto inny, ale właśnie ty. "
[ cortazar ]
Piękne, pisz jak najwięcej, masz wielki dar przelewania drgnień uczuć w słowa - odnajdujesz je "poprzez wstęgę rozmarzeń", dziękuję ...
OdpowiedzUsuń