' miłość! uwaga! ratunku! pomocy! '

niosę ci jeżyn kosz

na pociechę jedz

chciałabym móc zanurzyć głowę

w strumieniu twojej świadomości

bezpowrotnie

hey.
nowy hey.

pięknie.

dziwaczne - gdy usłyszałam pierwszy raz utwór promujący płytę - przeraziłam się.
co też nosowskiej się stało...
i elektronika? elektronika w utworach hey-a?
niemalże się zbulwersowałam.

a co jeśli to ja?

może mnie nie rozpoznałeś?

a co jeśli to ja?

dźwigam sens, którego łakniesz?

zagłusza mnie znów miejski gwar, czytaj z ust...

a co jeśli to mnie wyglądałeś?

a teraz...
teraz już mam płytę.

wczorajszością poranną przesłuchana od deski do deski,
zatopiłam się w tekstach, wsłuchałam w muzykę,
na dobrych słuchawkach...
- cud!

nosowska jak zwykle urzekła tekstami,
muzyka rzeczywiście jest świetna.
i, jednak, odnalazłam tu zespół, który tak dobrze znam.

to pierwsza płyta, od sześciu czy ośmiu lat,
w którą odleciałam tak intensywnie,
tuż po pierwszym przesłuchaniu.
bez konieczności kilkakrotnego wtopienia się w całość.

zagłada kwiatów trwa

koncentracyjny parapet

w domu mam

piękna, jest naprawdę piękna.
tylko roztopić się, w słowach...

nosowska jak zwykle rozpieprzyła mnie w drobny mak,
rozpadła mnie na kawałki,
trafnością, ujęciami rzeczy,
delikatnością dosadności,
nieznośnie wariacko ubóstwiam.

dom

to nie jest miejsce lecz stan

jestem bezdomna

ćwiercią piersi oddycham znów

za tydzień koncert. już za tydzień.
czekam od miesiąca.

cudnie! najpiękniej!
wariuję!!

znów wchodzisz we mnie drgawką

a serce więzione w przyciasnej

klatce żeber - martwieje

znów ostrzem twardej mowy

ćwiartuję bezmyślnie, w afekcie

twą wrażliwość - boleśnie

gdy sparszywieję znów

- zamknij się w sobie, zaciągnij rolety powiek

gdy sparszywieję znów

- chwyć się cieniutkiej niteczki pewności, że minie, to minie