zostaw.

i pójdę sobą

tobołek zarzucę przez ramię

Kot w torbie wełnianej

i pójdę daleko

mech mnie przywróci

znów próbowałam się scalić

w oddaniu

znów próbowałam być większa niż jestem

a może mniejsza

i oddać się

w imię miłości

romantycznych bzdur

bez domu

bez życia

bez drogi

bez siebie

odejdź

odejdź już

i nie wracaj

zostaw mnie samą

na bezdrożu rozdroży

tak będzie nam lepiej

nie skrzywdzę cię

nie zmniejszysz mnie

pójdę do ziemi

do mchu

do drzew i traw

pójdę machać nogami nad rzeką

pień będzie mym siedliskiem

zbuduję Dom