jestem ci wrogiem, kiełkuje owoc miłości

Kimkolwiek mnie nie dotkniesz
Jakąkolwiek nie ujrzysz

Jestem

W przenośni sekrecie
W lekkości rozmarzeń

Dziwką zmartwychwstałą
Boginią ubogich
Z rozpędu kusicielką
Niezliczonych znaczeń
Zagrożeniem rozpadu
Prawdy ryzykiem


Czy niewierną jestem
Czy niewinną w Tobie

Płyń wśród patrzeń

Czy
Na piedestale posągi
Wznosisz ku niebiosom
Chwaląc białogłowę
Rozplotem swych ramion

Czy
Wśród lęku zachwytu
Przeklniesz owe dzieło
Wybierając nadto
Co złudę przyniesie

Czy
wśród ulgi
chwilowego braku
jestem ci najświętszą
czy zbezcześcić pragniesz


Czy dziwką mnie widzisz
Czy boginią
Demonem
Czy też Wiedźmą


Jestem

Bez mrugnięcia okiem
obejmuję
serca



leć
fruń iluzjo
fruń
aż za horyzont

doskonale

a kiedy oddam już wszystko
całą siebie
i ponad

rzekniesz znów, że to zbyt mało

doskonale


miłość
przestrzeni

najdroższa
najczystsza

pozostanie

wejdź bez pukania

półnaga sieć zarzucona
w pajęczym szale
porannej relaksacji

sztywny w nędzy kark
twarz ku słońcu
nago siedząc na balkonie

bagna i rozlewiska

oliwa spływa ciałem
słońce praży zimową wiosną
rozkosz kropli pozostałych
kąpielą
na ciele

skóra łagodnie zaprasza 
promienie
stęskniona półroczem mroźnym
jakże tęskniło ciało
do powiewu wiatru 
wzruszającego szeptem
ludzkie owłosienie

tańczysz bezszelestnie we mnie
jak w przestrzeni świątynnej

wanna grzeje ciało o świcie
kropla wina spływająca kącikiem ust
jesteś tu 
obecny
wspomnieniem

wanna mieści nas dwoje
zanurzam się w Ciebie
jak w otchłań wrzątku

spływa we mnie boskość współistnienia

zjednoczenie 

łono drażnione promieniami słońca i łoskotem powiewu
wzrusza mnie dźwięk

ciało puszcza tęsknotą
blokady

bądź we mnie przy mnie tuż
bądź 

krew lała się udami
wiła podłogą

zagryzione ramię w miłości pożądanej
strumieniami 
procent we krwi

rozkosz 
rozkosz niezrównana

jakże mogę
puścić dziś
w niepamięć


wejdź bez pukania

' noc wróży z ręki dżokera '

krew na rękach

seks i śmierć

' i`m a giver '

seks
na rękach

śmierć

dreszczami

rozległych 

brunatnym niebem 

dotknięć

gwałcisz boginiczne niebo

delektując w Niej rozkosz

dzikość

plącze się w przestrzeni

ruchu

ciało wije

muzykę milczenia

wyrzucasz

krew spływa 

udami 

kroczysz beztrosko

kurzy się ciecz

smogiem ludzkości

urok 

***

jest
jak wtedy 
gdy

znikasz w przestrzeni

bolesnej

śmierć

idę

chmury kapią mi na głowę

unoszę twarz

kropla spada na czoło

"jest życie"

śmieję się w niebo

z lęku

śmierć czując

haustami 

idę

jest radość

ulubiony twórczo-brudno-oczyszczający 

czas

winno-piśmienniczy

okala kolejną komórkę

ciała

seks i śmierć

staje się 

wyzwaniem

śluby złożonej niewierności

" otóż w jakiś tam sposób nie byłem ci wierny

istniał świat

a to rozprasza "

krzyk

krzyk rośnie

głos 

dźwięk

wyrywa wykrzywia wysnuwa

z gardła

sieć

pętla

ucisk

krtań

i głos

huśtawka

ku niebu

śpiewem zdławionym

*

" Tam we mnie obłoki 
Obłoki gęstnieją 
Tam dzban przepełniony lekko się chyli 
Tam para danieli przykrywa się knieją 
Noc wróży z nocnych motyli "

*

deszczu krople rozsuwają

krwią uda

unosisz zmoczoną twarz

suknia w błocie ziemnym

zanurzona 

jest życie

znika pętla

puszcza w niebogłosy

krtań

dławiąc bioder rytm