paraliż

przerażeni bliskością

pod którą się ugięli

kochankowie

choć ugiąć nie potrafią

spotkani w rozgromionej

pełni

czystość doświadczeniem dotyku

sen

gdy pierwotne zatulenie

ramion

padł na kolana

tuląc do Łona

DOM

godziny mijały

ramiona nierozłączne

nim

ust zbliżeniem

odważyli się utulić

znajomość każdego milimetra

uratowała

Ciała tak nieznajome

promieniowanie

energią

jak w zaprzeszłych przestrzeniach

pamięci dotyku

nie ogranicza czas

ni świat

tu

wspomnieniem paraliżu

oddalam

tonące kolana

ugięte w twym oddechu

erotyzm wydarza się

dziś

poza mną